site loader
2023-05-21 «نه به اعدام»؛ بیانیه جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان دهه‌ی شصت. به یاد آوردن، مبارزه است و از یاد نبردن، مقاومت.

به یاد آوردن، مبارزه است و از یاد نبردن، مقاومت.
«نه به اعدام»؛ بیانیه جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان دهه‌ی شصت
چرخ دنده‌های ماشین اعدام‌ جمهوری اسلامی هرگز از کار نیافتاده‌اند. این بار صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی.
چند جانِ عزیز دیگر در همین روزها در انتظار اجرای حکم نشسته‌اند؟
اعدام تنها گرفتنِ زندگیِ یک انسان نیست. گرفتنِ زندگیِ از خانواده، نزدیکان و دوستان اعدام شده‌گان نیز هست. ما فرزندان اعدام‌شدگان دهه‌ی شصت در جمهوری اسلامی، دردِ اعدام و گورستان‌های دسته جمعی، خشونت و انکار، پیکرهای مفقود شده و سرکوب و تعقیب حکومت حتی برای عزاداری را خوب می شناسیم. این داستان هراسناک تکراری باید پایان یابد. ما فریاد می‌زنیم «نه به اعدام».
ما خواهرانه و برادرانه در کنار پدر، مادر، همسر و فرزندان همه‌ی اعدامیان این سال‌ها خصوصا جدیدترین اعضای این فهرستِ بلند، صالح میرهاشمی، مجید کاظمی و سعید یعقوبی ایستاده‌ایم، این داغ داغِ همه‌ی ماست.
روبرو شدن با اعدام، برای ما و همه‌ی کسانی که اعدام یکی از نزدیکانشان، در مورد امضا کنندگان این بیانیه پدر یا مادر را تجربه کرده‌اند، احساسی چند‌گانه‌است. از طرفی غم، درد و خشمی که سال‌ها با آن زندگی کرده‌ایم دوباره باز می‌گردد و از طرف دیگر به ما یادآوری می‌کند که اعدام از ابتدای پاگیری حکومت جمهوری اسلامی تاکنون مهم‌ترین وسیله‌ برای ایجاد ترس و ناامیدی و حس استیصال به مردم بوده است. ما با اعدام به هر دلیل و بهانه‌ای مخالفیم.
به یاد آوردن، مبارزه است و از یاد نبردن، مقاومت. ما در کنار هم ایستاده ایم، با سرنوشتی به هم رشته شده. تا روز دادخواهی، تا بهار.
جمعی از فرزندان اعدام‌شدگان دهه‌ی شصت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.