یادی از سعید سلطانپور در چهل و یکمین سالگرد اعدامش
کانون نویسندگان ایران «در تبعید»:
«انقلاب
با پیشانی شکسته و خون‌چکان
می‌خواند…»
سعید سلطان پور
یادسعید سلطان پور
سعید سلطان پور، شاعری انقلابی، نمایشنامه نویسی متعهد و کارگردان برجستهٔ تئاتربود که نامش همچنان در سپهرادبی و تعهد اجتماعی، چونان مرواریدی صیقل خورده، میدرخشد.سعید سلطان پور از نخستین هموندان کانون نویسندگان ایران،پس از آزادی از زندان در تیر ماه ۱۳۵۶ وپس از گشایش دومین دورهٔ کاری کانون نویسندگان ایران، بار دیگرتأکید کرد: « من دیشب از زندان آزاد شدم و امروزآمده ام تا در دفاع از آزادی بیان، اندیشه و اجتماعات به کانون نویسندگان ایران بپیوندم.»
سلطان پور، یکی از چهره های تأثیرگذار در شب های شعرو سخن انستیتوگوتهٔ بود که توانست در مدت ده شب، هزاران نفر را پیرامون صدای دادخواهی روشنفکران آن زمان، بسیج کند.
حکومت اسلامی تازه بنیاد که بر محور سانسور و شکنجه و شکستن قلم ها،پاگرفته و استقرار یافته بود، با نفرتی تصور ناپذیر از روشنفکران، زودتر از تصور همگانی، چوبه های دار و جوخه های اعدام را در سرتاسرگسترهٔ کشور، مستقر کرد تا بلکه بتواند امر ناممکن برپایی حکومت اسلامی را در ایران ممکن کند.
به فرمان خمینی که بر منبر ولایت تکیه زده بود، سعید سلطان پور راکه سری پرشور داشت و قلبش برای هنر و مردم میتپید، در شب عروسی اش در ۲۷ فروردین ماه ۱۳۶۰ به اتهام هواداری از سازمان چریکهای فدایی خلق ایران (اقلیت) دستگیرکردند و در نهایت، در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در زندان مخوف اوین تیرباران شد.
هم اکنون، ۴۱سال از اعدام این فرزندخوشنام مردم میگذرد. هنوزطنین شعرهایش، هوایی تازه را بر ورای آسمان تیره و تار و غبار گرفته ای که حکومت اسلامی بر ایران گسترده است، نوید میدهد. حکومت نابهنگام و جنایتکاراسلامی، دیریا زود از میان خواهد رفت و مگر خاطره ای تلخ، در اذهان باقی نخواهد ماند. در برابر، نام سعید سلطان پورو دیگرکشته شدگان راه آزادی، نوع نگاه آیندگان را تعیین خواهد کرد؛که آزادی بهایی سنگین داشته است وفرزندان همین مردم آنرابا جان خود، پرداخته اند و حفظ آن به تلاشی همیشگی و همگانی نیاز دارد.
کانون نویسندگان ایران «در تبعید» یاداین شاعر و نمایشنامه نویسِ ارزنده و مبارز راه آزادی را گرامی می دارد و افتخار دارد که راهرو راه چنین هنرمندانی است.
کانون نویسندگان ایران «در تبعید»
۳۱ خرداد ۱۴۰۱
۲۱ ژوئن ۲۰۲۲
